Hoihoi!

Zoals jullie merken, is het alweer een paar weken geleden dat ik een blog heb geschreven. Eigenlijk gaat mn leventje lekker door en is er niet zo heel erg veel bijzonder te vertellen. Dat is goed nieuws, want dat betekent ook dat ik nog steeds geniet van mn leven hier. Al gaat dat natuurlijk met zn ups en downs horend bij het leven, bij het leven in een andere cultuur en bij het ver van huis zijn ;-). Zo mis ik mn familie en vrienden soms wel en zou ik graag even in Nederland willen zijn om iedereen te zien. Maar dat kan nu eenmaal niet en dat is vaak ook prima!

Trouwens, er zijn geregeld mensen die reageren op mn blogs. Ik lees de reacties altijd met veel plezier en vind het super leuk om reacties te krijgen, dus blijf dat vooral doen :).Zijn er eigenlijk nog dingen waar jullie als lezers benieuwd naar zijn? Voel je vrij om dat te vragen, dan heb ik weer wat om over te vertellen.

Ik doe dus nog steeds twee keer in de week Childrens Corner, wat ik misschien ga uitbreiden naar drie keer. De afgelopen weken ben ik met de kinderen op Matunkha aan het knutselen, zo heb ik met de jongste groep gevlochten met papier (met van die stroken door een papier heen) en met de oudste kinderen blikjes met papier-maché gedaan en die geverfd. Met de middelste groep ga ik komende week een kleurplaat waterverven. Ik blijf het leuk vinden om die kinderen te zien genieten van alle nieuwe dingen die ze leren. Op de scholen in de buurt doe ik dus allerlei spelletjes en de oudste kinderen heb ik op alle scholen nu een eenvoudige versie van slagbal geleerd, dit vond en vind ik zelf een super leuk spel dus ik vond dat ze dat hier ook maar even moesten leren.Afgelopen dinsdag was ik op een school waar vaak veel kinderen zijn die lekker op tijd zijn (itt de andere school) en ik bedacht me achteraf dat ik 100 kinderen bezig had gehouden!! O.a. met estafette, een tikspel en 1 spel in 2 groepen. Dat vond ik toch wel even goed van mezelf :).

Daarnaast ga ik nog steeds met Ineke mee op outreach, de afgelopen weken twee dagen in de week. We gaan allerlei dorpen bij langs dus. Eén van de CBO’s ligt erg afgelopen en daar kan in het regenseizoen geen auto komen. Inmiddels kon het wel en dat was een avontuur, redelijk steil in de fourwheeldrive een zand/steen pad op met scherpe bochten. Ik zat achterin de open bak en vond het maar wat mooi (dat is ook te zien op de foto :P)! De mensen hier wisten niet wat ze overkwam, al die azungu’s! De kinderen vonden me ook best wel eng, ze renden zelfs voor me weg!Er zijn niet altijd evenveel mensen bij die outreaches, dus ik bedacht me dat ik, als ik niets te doen had, wel even wat woordjes van de lokale taal kon leren. Ik heb in NL één les gehad en daar een soort boekje gekregen. Daar ben ik maar eens wat mee bezig geweest en ik heb mijn woordenschat weer wat uitgebreid. Het is een supermoeilijke taal dus vloeiend zal ik m zeker niet gaan spreken, maar als ik zo bezig blijf leer ik mss nog wel wat.

En verder ben ik dus nog steeds bezig met die enquete, inmiddels ben ik bezig met het vergelijken van de verschillende jaren en ik ben benieuwd wat daar uit komt!

Verder ben ik een paar weken geleden weer een weekend naar Lake Malawi geweest met Tiem en Ineke en dat was heerlijk! Lekker gerelaxt, gekampeerd, gezwommen, gezelligheid gehad en in de zon gelegen. Heerlijk! Het is echt fijn om er af en toe even helemaal uit te zijn en aan het mooie meer te zijn.

Wat het weer betreft is het de afgelopen weken aanzienlijk koeler. ’s Avonds is het rond de 17 graden (frisjes!) en overdag is het lekker met een graad of 22 als de zon schijnt. Pas was het ’s morgens echt iets van 15 graden en we hadden buiten de morning devotion. Oei, toen had ik het wel echt koud, je zag onze adem in de lucht (iets wat ik toch echt associeer met winter in Nederland). Trouwens, als ik nu naar buiten kijk dan zie ik gele bomen, de blaadjes vallen eraf. Als het dan zo koud is, er binnen geen verwarming is dus we ‘s avonds onder dekentjes kruipen dan voelt het niet echt alsof ik in de tropen zit :P. Pas waren we ergens lunchen en toen ging een tijdschrift van april over de herfst. Na even goed gekeken te hebben, bleek dat het een Zuid-Afrikaans tijdschrift was :).

O, nog iets om te vertellen: het is echt bizar wat mensen (vrouwen vooral) hier allemaal op hun hoofd dragen. Dat is natuurlijk een typisch Afrikaans beeld en mooi om te zien, maar ze dragen echt zware lasten op hun hoofd hoor! Hele takkenbossen, enorme emmers met water of grote zakken met kolen. Ze leren dat van jongsaf aan en pff, echt respect!

Vrijdag mn visum geregeld. De reis heen en terug én het bezoek bij immigration ging on-Malawiaans snel (nergens hoefde ik te wachten). Er zijn sinds oktober vorig jaar nieuwe visumregels en dat kost allemaal een hele bende geld. Maar ik heb een permit dat ik voor 6 maanden mag blijven (dat ik na 7 weken het land uit ga en hij dan weer vervalt is een beetje jammer, kan ik weer opnieuw beginnen...). In ieder geval is het voor nu geregeld.

Verder heb ik eigenlijk niet zo heel erg veel te vertellen, tis allemaal minder bijzonder en 'gewoon mijn leven' ;-).

Groetjes!