Hi everbody!

Hoe is het met iedereen in Nederland?Hier gaat het goed! Zoals ik de vorige keer al schreef, wen ik steeds meer aan het Afrikaanse leven en dat was de afgelopen weken maar goed ook. Gelukkig kan ik er steeds meer hartelijk om lachen en van genieten nu!Veel afspraken die we (Chituzu en ik als meeloper) zouden hebben gingen niet door, omdat de mensen mais moesten halen, omdat er niemand was, omdat er een begrafenis was, omdat... Gelukkig kan ik mezelf steeds beter vermaken en doe ik andere dingetjes.

Afgelopen woensdag gingen we naar een CBO die ver weg van Matunkha ligt, aan de rand van het werkgebied. Van te voren zei Chituzu dat hij zo snel mogelijk weg wilde, dus ik me zo snel mogelijk klaar maken. Kom ik na mn ontbijt bij zijn kantoortje blijkt dat we nog niet weg kunnen, omdat de auto weg is. Dus wachten op de auto. Toen de auto er was, gingen we met drie afdelingen weg: iemand van de kruidentuin + vrijwilliger die gingen kijken hoe de tuin in de CBO erbij lag, twee mensen van de HIV testing and service (HTS) + vrijwilliger en Chituzu + Esther. Na een klein stukje rijden werden de HTS mensen eruit gezet. Halverwege was een middelbare school waar Chituzu even heen moest, hierna vervolgden we onze weg naar naar de betreffende CBO over een enorme hobbelweg met een prachtig uitzicht! We gingen naar deze CBO omdat iemand Chituzu had gebeld om een meeting te hebben met leerkrachten en leidsters van CBCC’s, maar waarover het ging was onbekend. Eenmaal in de CBO aangekomen eerst maar eens een leider van de CBO zoeken, maar die wist nergens van. Toen naar het huis van de leidster van een CBCC die had gebeld, die vertelde dat de meeting met een aantal leidsters van de CBCC zou zijn. Dus naar een gebouwtje waar allemaal vrouwen hun kind lieten wegen om een leidster op te pikken. Vervolgens naar haar huis gereden en daar was de meeting dan. Nadat die vrouw haar zegje had gedaan en Chituzu een oplossing aandroeg, was de meeting alweer voorbij en ging ze nsima voor ons maken. Uiteindelijk ging het om een verschil van mening tussen de leidsters van de CBCC en de leiding van de CBO (die dus boven hen staat). Chituzu stelde voor om een andere keer een meeting te houden waar beide partijen hun zegje kunnen doen. Het kan dus een andere keer pas worden opgelost. Uiteindelijk zijn we dus de hele dag (van 9 uur tot half 4) onderweg geweest voor een meeting van 15 minuten. Want tussendoor moet ook steeds gewacht worden.Tja... waarom makkelijk doen (bv het probleem over de telefoon vertellen) als het moeilijk kan... :).

Verder zag ik vorige week bij de morning devotion (opening) ineens een jongen zitten die een trui van mijn oude basisschool aan had (staat ook bij de foto’s). Helemaal leuk en direct maar even gevraagd of hij op de foto wilde. Dit is aan de ene kant natuurlijk grappig en leuk, aan de andere kant vind ik het ook minder leuk om te zien en zegt het wel wat over de situatie hier.Veel mensen lopen in tweedehands kleren, op donderdag is er een markt waar stapels tweedehands kleren liggen die dan worden ver- en gekocht. Sommige mensen en kinderen hebben maar één stel kleren, veel kinderen lopen in kleren met enorme gaten (zeker geen bijzonderheid hier!) of lopen ook op de schooluniform-wasdag (als veel kinderen hun eigen kleren aan hebben) in hun schooluniform. Ik vind het schrijnend om de armoede te zien die ik zie, maar tegelijkertijd kan ik er ook niet echt de vinger op leggen hoe arm de mensen hier nu zijn. Het komt niet groot in het nieuws, omdat er geen grote ramp is zoals El Nino (zo droog is het hier namelijk ook niet geweest de afgelopen maanden), maar er is een soort van ‘stille armoede’. Sommige mensen zijn volgens mij echt arm en hebben geen of heel weinig eten. Sommige mensen hebben wel iets te eten. Op sommige dagen verstrekt de overheid mais en dan staan er rijen voor de instantie die dat doet, ik hoop dan altijd maar dat degenen die achteraan staan ook mais krijgen. En tja, als je moet kiezen tussen eten halen voor jezelf en je gezin of een afspraak met ons over je CBCC, dan zou ik het ook wel weten!

Zoals ik al eerder beschreef, komen we geregeld bij CBCC’s waar weinig kinderen zijn in verband met de honger, omdat er thuis geen eten is. Sommige CBCC’s zamelen zelf mais in van de ouders om pap te kunnen geven, maar ouders hebben nu niets over om te geven aan CBCC’s dus veel CBCC’s kunnen ook die ene maaltijd per dag niet meer geven.En zoals ik ook al eerder beschreef is het de afgelopen weken flink droog geweest en dat is niet goed voor de mais. Nu heeft het de afgelopen dagen wel weer wat geregend, maar das te laat voor sommige delen van de mais. Als het nog jong is, kan het nog wel doorgroeien. Voor andere gewassen als aardappels of pompoenen is er nog wel hoop, als het een beetje blijft regenen. Aan de andere kant wordt er nu wel geoogst, ik zie geregeld mensen maiskolven eten (gekookt of geroosterd), ook krijgen we bij bezoek aan een CBCC wel eens maiskolven als cadeau of te eten. Voelt trouwens wel gek om een maiskolf te zitten eten terwijl alle leidsters en kinderen toekijken.Vorig jaar is het ook in maart gestopt met regenen, er is dan misschien wel een beetje oogst maar niet genoeg om het jaar mee door te komen. Daarom is er nu dus honger en beginnen mensen al aan de mais die op het land staat. Omdat het nu ook vroeg gestopt is met regenen, is er volgend jaar weer niet genoeg eten. Tegelijkertijd zeven ze alle mais en gooien ze de vliesjes weg, terwijl dit meer eten betekent én er ook nog eens vezels in zitten.Zoals ik al zei, vind ik het aan de ene kant lastig om precies te vertellen hoe arm de mensen hier nu zijn, maar ik merk wel dat er armoede heerst. En das soms best lastig, want het is een stuk dichterbij dan in Nederland! Tegelijkertijd kan ik de armoede als individu hier ook niet oplossen, maar ik probeer op mijn gebied mn steentje bij te dragen.

Ik las ergens een mooi citaat:‘Armoede is niet het gebrek aan geld en goederen, maar het gebrek aan vrijheid, aan keuzes om je leven zelf vorm te geven.’ Als er bijvoorbeeld geen schoon water bij jou in de buurt is, heb jij niet de keus om schoon water te pakken en om gezond te blijven. Of als er geen geld is voor de middelbare school en zeker niet voor de universiteit, heb jij niet de keus om te worden wat je wilt. Dit vond ik een hele goeie en geld hier op veel gebieden denk ik.

Om deze blog niet helemaal in de mineur af te sluiten, nog wat bijzondere en leuke ervaringen: Op een morgen zitten wij als blanken vrolijk achter de grote zaal te luisteren naar alle Chitumbuka begroetingen die tegen de kinderen werden uitgesproken (en die zijn nogal uitgebreid), horen we ineens ‘goedemorgen’. Degene die de morning devotion leidde kan een paar woordjes Nederlands en dat vindt hij erg leuk om te laten merken. Nou, wij ook natuurlijk :)! ‘Goedemorgen’ was ons antwoord terug, alle kinderen draaiden zich direct om naar die rare Nederlanders ;-).

Toen we onderweg naar die CBO gingen woensdag, moesten we een brug over en daar hoorden we dat er een nijlpaard dood was gemaakt. Die komen dan vanuit Vwaza, een national park in de buurt en met het regenseizoen komen ze nogal eens met de rivier deze kant uit. Nijlpaarden zijn alleen super gevaarlijk en ze vernietigen de oogst. Ze worden dus doodgemaakt. Ik vroeg of we er niet even konden gaan kijken, nou zeker kon dat! Op één van de foto’s is het resultaat te zien (voor degenen die niet tegen vers vlees kunnen, wees gewaarschuwd!). Ze eten hier het vlees, maar het schijnt dat sommige mensen er wel en sommigen er niet tegen kunnen. Ze doen wat vet op hun huid en sommige krijgen dan vlekken en anderen niet.

O en Tiem en Ineke zijn weer onderweg naar Matunkha, ik heb wat verzoeken voor lekkere dingen gedaan dus ik hoop dat ik snel kan genieten van wat Nederlands! Ik moet eerlijk zeggen dat ik verder ook wel goed voor mezelf/ons zorg hoor, ben druk aan het bakken de afgelopen weken :).Er verrezen al soesjes, (mislukte) cake, chocoladekoekjes, appeltaart, pompoensoep, bananenbrood: hmmm...

Tot de volgende keer maar weer!

Groetjes Esther