Deze week is er weer van alles gebeurd en heb ik weer van alles gedaan!
Ik vind het handig om het gewoon op chronologische volgorde te doen, hopelijk is dat niet te saai om te lezen : )!
Maandag mocht ik in de auto van Eddy en Jennifer naar stage rijden. We waren ongeveer 15 minuutjes onderweg tot we in een file kwamen. Dat is niets nieuws voor Suriname, er staat elke morgen een grote file richting de stad. Toen ik in de file een keer plotseling moest remmen werd ik ‘geslagen' door een auto achter mij die weer was ‘geslagen' door een truck achter hem. We hadden dus een kleine kettingbotsing. Een truck raakte een witte auto en deze botste op mij. Gelukkig reed ik in een kleine jeepachtige auto, met zo'n wiel achterop. Dit wiel stond helemaal in de motorkap van de witte auto en wij hadden bijna geen schade, alleen de kapjes van de achterlampen waren eraf. De witte auto was achterop ingedeukt door de truck en voorop door het wiel van onze auto. Flink balen voor hem dus en ook ik baalde er flink van! Ik ben in Nederland nog niet zo vaak met de politie in aanraking geweest als hier... Maar goed, gelukkig was het niet mijn schuld én was de schade niet zo groot dus konden we gewoon door rijden. Ik heb er wel flink van gebaald, maar nu kan ik het wel laten rusten. Op stage was het die dag verder niet zo heel erg bijzonder en ook de huiswerkbegeleiding bij In de Ruimte ging verder prima.
Dinsdag zou datgene gebeuren wat ik nog niet wilde vertellen, de presient zou namelijk langskomen op Lob Makandra. Er ligt hier geen waterleiding, er is alleen een watertoren met grondwater. Met een hoop gedoe was het dinsdag zover dat de baas van één of ander waterleidingbedrijf het begin van de officiële leiding hier op het terrein kwam openen. De president zou meekomen, dus wij helemaal vrij nemen van stage en ons helemaal opdoffen om naar hem toe te gaan. Maar de president was verhindert en hij kon dus niet komen. Dat was jammer! Maar ik vond het ook wel weer grappig, omdat het natuurlijk echt nog steeds Suriname blijft! Alsnog wel leuk om te zien hoe zoiets officieels hier gaat en ook heb ik weer wat meer over Lob Makandra geleerd, er was namelijk een presentatie over alles hier. Toen de officiële opening van het kraantje voorbij was zijn wij met zijn allen naar de stad gegaan. Lekker geshopt en 's middags weer huiswerkbegeleiding gegeven.
Woensdag zijn we met acht van de tien mensen een dagje mee geweest met het ACI. Dit is de kweekschool/pabo voor de onderbouw van de basisschool en wij moeten daar allemaal een weekje meedraaien om te zien hoe dit er in Suriname uitziet. Nu had het ACI twee vormingsdagen voor de tweedejaars en wij waren uitgenodigd om mee te gaan. Hier zijn we dus één dagje geweest.
In het begin was de officiële opening, werden de docenten voorgesteld en de regels verteld etc. Ook wij, als Nederlandse stagiaires werden voorgesteld, als ware popsterren moesten we op het podium komen en werd iedere persoon welkom geheten: ‘welkom Hanneke', ‘welkom Esther' etc. Het voelde best apart dat we zo speciaal werden begroet. Bij het vertellen van de schoolregels als ‘je moet er netjes en representatief uitzien', werd ook verteld wat je moest doen als je zwanger bent. Zes weken voor de geboorte en zes weken erna mag je vrij nemen van school. Meiden hier krijgen al heel vroeg kinderen, er waren er dan ook een heel aantal die zwanger waren toen die vrouw dat vroeg en er waren er ook al wat die al kinderen hadden. En dan te bedenken dat de kweekschool mbo niveau is, dus zijn de jongste mensen zijn ongeveer 16 a 17 jaar! Nadat het officiële gedeelte voorbij was, waren er workshops. Hier hebben we bij geholpen, leuk om te doen en ik heb nog leuke lesideetjes op gedaan. Toen de workshops afgelopen waren gingen we eten, heel verrassend rijst met kip, en daarna zijn we weer naar huis gegaan. Leuk om een beetje een idee te krijgen hoe zoiets gaat in Suriname.
Donderdag was weer een gewone stagedag, ik heb een lesje gegeven en het was leuk en gezellig in de klas. Ik heb nu goed contact met de juf van de klas dus dat was gezellig en de kinderen kennen je nu ook steeds beter dus zij komen ook met verhalen enzo naar je toe. Tof om te zien! 's Middags heb ik weer huiswerkbegeleiding gegeven. Er waren weinig kinderen, dus de kinderen die er waren kregen veel aandacht aangezien we wel met veel begeleiding waren. Ik heb twee meiden geholpen met hun huiswerk. Het eerste meisje zit in de vijfde klas (groep 7) en ze had rekenhuiswerk. Ze moest breuken bij elkaar optellen en hiervoor moest ze ze eerst gelijknamig maken. Ze snapte er helemaal niets van, dus ik probeerde haar uit te leggen wat breuken zijn door een rondje te tekenen. En hoe het dan zit met gelijknamig maken, dat 1/2 hetzelfde is als 2/4 etc. Maar ze vond het errg lastig! Op een gegeven moment kon ze één soort sommen zelf (zoals 1/6 + 2/6), maar als ik dan vroeg hoe ze het gedaan had om haar te laten zien hoe ze een andere som kan doen dan snapte ze het weer niet. Je merkt hier heel erg dat de kinderen de sommen gewoon overnemen van het bord en zelf helemaal niets snappen van wat ze eigenlijk opschrijven. Dit is soms erg frustrerend, want als je kinderen dan wilt helpen dan snappen ze de basis soms nog niet eens.
Een ander meisje die ik vorige week een aantal sommen uitlegde, zat helemaal blij te zijn en in haar handen te klappen omdat ze het snapte (dit kost dan wel een poosje) en de techniek ook bij andere sommen toe kon passen. Je merkt dat er een aantal kinderen zijn die net wat slimmer zijn of meer willen dan andere kinderen. Deze kinderen willen ook echt gaan zitten voor hun sommen en doen hun best om het te snappen. Vaak lukt dit ook, al duurt het soms een poosje voor het kwartje valt.
Mooi om te zien!
Vrijdag zijn Marleen en ik weer naar stage geweest, deze week ben ik trouwens alle dagen dat ik op stage was in groep zes geweest. Ik heb een beetje dingen geregeld voor mijn onderzoek, hiervoor hadden we een gesprek met de directrice. Het is goed om te zien wat zij allemaal met haar school wil bereiken. Zij heeft de pabo in Nederland gedaan en heeft daar ook een aantal jaar gewerkt. Ze weet dus een beetje hoe het onderwijs in Nederland eruit ziet en ze wil haar school ook graag wat meer die kant op hebben. Ze is dan ook heel blij met de Nederlandse stagiaires en leerkrachten, die weten wat zij bedoelt met dingen en zijn ook bereid om dat toe te passen. Tegelijkertijd is er ook de frustratie dat veranderingen hier niet snel gaan. De leerkrachten doen heus wel hun best om, zoals in dit geval, coöperatief leren toe te passen, maar ze snappen soms niet helemaal wat het nu precies is en ze vinden het soms ook veel te veel gedoe om toe te passen. Zoals ze nu werken, gaat toch prima? De kinderen halen goede cijfers, dus niets te klagen! Tegelijkertijd merk ik ook wel dat bijvoorbeeld de juf van mijn klas wel echt haar best doet om de kinderen van haar klas te laten samenwerken en dit doet ze ook erg leuk! Zo liet ze laatst de kinderen in groepjes toneelstukjes uitvoeren en als het niet helemaal liep dan ging ze meespelen. Verandering gaat gewoon niet zo snel. In Nederland gaat dat ook niet snel, maar daar loopt het onderwijs gewoon een aantal jaren voor dus is zoiets als coöperatief leren al veel meer geïmplementeerd.
Ik heb wel hoop voor de Kangoeroe School, omdat je merkt dat er wel verandering mogelijk is, maar het gaat gewoon erg langzaam. Het zal nog wel een paar jaar duren voor de school is waar de directrice hem hebben wil en dan zal ze wel weer nieuwe doelen hebben : ).
Vrijdagavond zijn we uit eten geweest, hier heb ik een lekkere gegrilde kip gehad. Uit eten hier is goedkoop, ik had drinken en een menu met vlees, aardappeltjes en kool. Dat kost dan 10 euro en dat smaakt erg goed! Het is soms nog wel goedkoper, maar ook wel eens iets duurder. Lekker om dit elk weekend te doen! Wat wel jammer is, is dat het nog nooit helemaal goed is gegaan. De ene keer ging het dessert niet goed, dan weer het drinken niet en we hebben ook al 2 keer gehad dat iemand zn bestelling niet goed was doorgekomen dus moest die achteraf eten. Iedereen had zijn of haar eten al op toen de laatste nog eens moest beginnen. Maar goed, in Nederland zal alles ook niet vlekkeloos verlopen als je met 10 a 13 mensen uit eten gaat.
Gisteren ben ik 's morgens met school bezig geweest, mn onderzoek loopt echt lekker en nu ben ik bezig met het verslag ervan. Dat moet natuurlijk helemaal perfect worden! Aan het eind van de dag weer ff met thuis geskypt > het ging zowaar goed, de verbinding is maar één keer weg gevallen! Zaterdagavond zijn er altijd jeugddiensten, normaal gesproken is dat gewoon een kerkdienst die een beetje is toegespitst op de jeugd. Maar Lob Makandra Projecten wil één keer in de maand jongerencoaching gaan doen, een soort jeugddienst waarin de jongeren ook praktisch bezig gaan. Dit keer hadden drie van ons, de Nederlandse stagiaires, geholpen met de voorbereidingen. Hier zijn we toen natuurlijk met zijn allen heen geweest, we gingen eerste een aantal liederen zingen, vervolgens een aantal spelletjes doen (waaronder ‘wie ben ik?') en daarna kwam er een praatje. Bij de spelletjes werden we in kleine groepjes gezet en het was tof om de jeugd van de kerk ook een beetje te leren kennen. Ook het praatje was mooi en inspirerend.
Vandaag was ik weer lekker op tijd wakker, dus had ik tijd om mijn blog te typen. Zo meteen gaan we naar de kerk en daarna is het weer mailtijd! Wederom een relaxte zondag om heerlijk bij te komen!

Jullie wil ik allemaal een goede en mooie week toewensen en tot de volgende keer maar weer!
Liefs Esther